CPR (ang.Construction Products Regulation) jest pojęciem związanym z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej o nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 roku. Na jego mocy wprowadzono nową regulację prawną dotyczącą wyrobów budowlanych. Obejmują one konstrukcje, wyposażenie i elementy stałego montażu w obiektach budowlanych, konstrukcjach inżynierskich.
Dotyczy wszystkich wyrobów używanych w budownictwie i stosowanych do montażu na stałe w obiektach, które mają bezpośredni wpływ na własności budynku i poziom bezpieczeństwa użytkowników.
Wymagania CPR są zharmonizowane z normą EN 50575 i odnoszą się do metod klasyfikacji. Norma europejska uzyskała status Normy Polskiej PN-EN 50575.
Podstawowym celem CPR jest zdefiniowanie reakcji na ogień dla wyrobów kablowych. Reakcja na ogień opisuje zachowanie się kabli podczas pożaru. Zachowanie się kabli podczas pożaru wpływa na rozprzestrzenianie się pożaru w budynku oraz jego skutki. Ma to bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo pożarowe budynku.
Terminem rozpoczęcia wymagalności CPR jest 01 lipca 2017 roku. Przez okres jednego roku poprzedzającego ten termin każdy z krajów UE korzystał z okresu przejściowego koniecznego do dostosowania swoich produktów do wymagań CPR, a w szczególności do przeprowadzenia niezbędnych badań kwalifikacyjnych.
Norma określa szczegółowo większą ilość parametrów mających wpływ na zachowanie kabli w czasie pożaru. Są to: wydzielanie energii cieplnej, odporność na rozprzestrzenianie ognia, ilość wytwarzanego dymu, jego kwasowość, poziom bezhalogenowości, powstawanie płonących cząsteczek w czasie pożaru. Na podstawie badań norma ta klasyfikuje kable pod względem reakcji na ogień.
Norma PN-EN 50575 dotyczy wszystkich kabli i przewodów instalowanych na stałe w budynkach i stanowiących część instalacji budynku. Są to zarówno kable zasilające, jak i sygnałowe oraz telekomunikacyjne włącznie z kablami światłowodowymi. Norma nie dotyczy kabli służących do przesyłu sygnału lub zasilania, których głównym zadaniem jest praca przez określony czas w warunkach pożaru.
Kable zasilające lub sygnałowe, których głównym zadaniem jest praca przez określony czas w warunkach pożaru nie zostały objęte normą PN-EN 50575, dlatego na chwilę obecną nie podlegają rozporządzeniu CPR. W stosunku do tych kabli stosuje się dotychczasowe zasady dopuszczenia do stosowania w budynkach, tzn. kable powinny posiadać Krajową Ocenę Techniczną oraz Świadectwo Dopuszczenia. Sytuacja ta ulegnie zmianie po wprowadzeniu normy zharmonizowanej, która obejmie kable bezpieczeństwa pożarowego.
DoP (ang. Declaration of Performance) lub DWU (Deklaracja Właściwości Użytkowych) to dokument wystawiany przez producenta potwierdzający zgodność z rozporządzeniem CPR i określający klasę reakcji na ogień dla kabla.
